Σκυλοφοβίες!

   Σκυλοφοβίες! ?

  Όπως πολλοί άνθρωποι έτσι και τα σκυλιά διακατέχονται από φοβίες. Φοβίες που πολλές φορές είναι αστείες αλλά άξιες προσοχής και αντιμετώπισης.

Θα μπορούσαμε να ορίσουμε τη φοβία ως το παθολογικό άγχος για έναν κίνδυνο που δεν είναι υπαρκτός ή τουλάχιστον, όχι στο βαθμό που αισθάνεται τη συγκεκριμένη στιγμή ο σκύλος μας. Τα πρώτα εμφανή και γνωστά σημάδια που μας δίνει ο φοβικός σκύλος είναι φυσικά, τα γουρλωτά μάτια, τα τραβηγμένα προς τα πίσω αυτιά, η ουρά ανάμεσα από τα πόδια, το τρέμουλο και σε άλλες περιπτώσεις πανικού, η αναζήτηση κρησφύγετου ή ακόμα και η επιθετικότητα.
      Οι λόγοι που μπορεί να είναι ένας σκύλος φοβικός είναι 3. Ο πρώτος, και πιο σημαντικός, είναι η έλλειψη κοινωνικοποίησης σαν κουτάβι. Εάν το σκυλάκι μας μεγαλώνοντας, και ιδιαίτερα τους 4 πρώτους μήνες, δεν έρθει σε επαφή με ποικίλα ερεθίσματα αλλά τα γνωρίσει όντας ενήλικο θα αποκτήσει φοβία, καθώς θα του είναι άγνωστα και άρα επικίνδυνα. Ένας άλλος λόγος απόκτησης φοβίας είναι το τραυματικό γεγονός. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν αρκετά αδέσποτα που έχουν κακοποιηθεί και παρατηθεί από τους κηδεμόνες τους. Τέλος, υπάρχει και η κληρονομικότητα. Εάν οι γονείς ή οι παππούδες είναι φοβικοί, πολύ πιθανόν να είναι και τα κουτάβια, ιδίως αν μεγαλώνουν δίπλα σε μια επιφυλακτική μητέρα.

Ας δούμε παρακάτω τις πιο συνηθισμένες φοβίες σκύλων:

 

Κροτοφοβία

Κροτοφοβία ονομάζεται η αγχώδης συμπεριφορά απέναντι σε έναν δυνατό και περιορισμένης διάρκειας ήχο (όχι θόρυβο). Είναι η πιο συνηθισμένη φοβία στα σκυλιά, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μία γενικότερη φοβική συμπεριφορά.

 

Πυροτεχνήματα

Τα πυροτεχνήματα ανήκουν στην κατηγορία του κρότου και είναι επίσης συνηθισμένος παράγοντας φοβίας. Κάθε χρόνο, μαθαίνουμε για διάφορα περιστατικά φυγής σκύλου από αυλή λόγω βεγγαλικών ή ακόμα και πτώσης από μπαλκόνι στην προσπάθεια να σωθεί από αυτό που νομίζει ότι κινδυνεύει.

 

Κεραυνοί

Επίσης συγκαταλέγονται στην κατηγορία των κρότων και είναι εξίσου σύνηθες με τα πυροτεχνήματα. Ο εκκωφαντικός ήχος μαζί με τη λάμψη και το σείσιμο της γης αποτελούν αγχωτικό παράγοντα με διαφορετικές στον κάθε σκύλο εκδηλώσεις.

 

Υδροφοβία

Πολλά σκυλάκια που έχουν φοβία απέναντι στους κεραυνούς, συνδέουν αυτό το φαινόμενο με τη βροχή και γίνονται και υδροφοβικά. Οπότε, μην παραξενευτείτε αν μια βροχερή μέρα ο σκύλος σας κοκκαλώσει και δεν θέλει να βγει για βόλτα.

 

Άγχος αποχωρισμού      

Ακούγεται αστείο αλλά συμβαίνει και ειδικά στο κεφάλι του σκύλου μας, σε μεγάλο βαθμό. Τα σκυλάκια που τους διακατέχει το άγχος του αποχωρισμού δεν μπορούν να μείνουν μόνα τους και αν αυτό συμβεί, υπάρχει κλάμα μέχρι τελικής πτώσεως και τις περισσότερες φορές, υλικές καταστροφές.

 

Κτηνίατρος

Δεν είναι περίεργο που τον φοβούνται τα περισσότερα σκυλάκια, μιας και η πρώτη γνωριμία έγινε με βελόνες και περίεργα πασπατέματα.

 

Παιδιά

Όσο αθώα κι αν είναι τα παιδιά, βγάζουν περίεργους ήχους και κάνουν αδέξιες κινήσεις που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσουν το σκύλο μας να έχει φόβο ή και εχθρικότητα απέναντί τους.

 

Άνδρες

Δεν είναι συχνό αλλά ούτε και σπάνιο. Πολλά σκυλιά φοβούνται τους άνδρες, ιδιαιτέρως τους ψηλούς και τους ξένους. Βέβαια, πολύ πιθανόν αυτό να οφείλεται σε κακοποίηση από άντρα ή ελλιπή κοινωνικοποίηση με το εν λόγω φύλο.

 

Σκυλιά

Για τους δύο παραπάνω λόγους μπορεί ο σκύλος μας να είναι φοβικός απέναντι και σε άλλα σκυλιά και να παγώνει ή να τρέπεται σε φυγή, όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποιο.

 

Σκάλες

Αν το σκυλάκι μας δεν έχει έρθει ποτέ αντιμέτωπος με μία σκάλα, όταν το κάνει δεν θα ξέρει πώς να το διαχειριστεί. Γι’ αυτό, σε περίπτωση που μένουμε σε διαμέρισμα, καλό είναι να του μάθουμε από νωρίς πώς να χρησιμοποιεί τις σκάλες.

 

Αυτοκινητάδα

Εάν ο μόνος λόγος που βάζουμε τον σκύλο μας στο αυτοκίνητο είναι για να πάμε μέχρι τον κτηνίατρο και μάλιστα του προκαλεί και ναυτία, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το μισήσει και θα είναι φοβικός απέναντί του.

 

 

     Όσο σημαντική ή ασήμαντη κι αν είναι η φοβία του σκύλου μας, πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Ο πιο απλός τρόπος είναι η απόσπαση της προσοχής και η ανακατεύθυνση της από αυτό που τον φοβίζει. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν επιβραβεύουμε τον φόβο και τις αντιδράσεις που προκαλεί χαϊδεύοντας  τον σκύλο μας ή παίρνοντάς τον αγκαλιά. Το πιο σωστό είναι να συμβουλευτούμε έναν εκπαιδευτή, ο οποίος θα μας δώσει σωστές κατευθυντήριες γραμμές. Εμείς για τις σκυλοφοβίες των δικών μας παιδιών εμπιστευτήκαμε τους αγαπημένους μας DogsUp!
Τέλος, να ξέρετε πως δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα απ’ το να βλέπεις το σκύλο σου να ξεπερνάει τις φοβίες του, να βγαίνει απ’ το καβούκι του και να γίνεται ένα ξένοιαστο παιδί!

 

Κείμενο: Κατερίνα Βασιλειάδου