Ένα κεφτεδάκι στα αλευρομουτζουρώματα… και σε άλλες περιπέτειες!

Γειά σας, είμαι ο Κεφτές και το τριήμερο του Καρναβαλιού πήγα εκδρομή! Θα σας εξιστορήσω  λοιπόν, πως πέρασα γιατί πραγματικά ήταν μοναδική εμπειρία.

Ο λόγος που αποφάσισα να σας μιλήσω γι’ αυτό είναι για να μπορείτε κι εσείς να ξέρετε πού με δέχτηκαν με χαρά και, πού πέρασα καλύτερα.

Το ταξίδι μου ξεκίνησε το μεσημέρι της Παρασκευής από την Αθήνα και το απόγευμα ήμουν ήδη στην Τιθορέα, βολτάροντας στα στενά αυτού του όμορφου μικρού και γραφικού χωριού.

Το ίδιο βράδυ πήγαμε στο ξενοδοχείο μας, στους Δελφούς. Ήταν πολύ όμορφο και ευτυχώς μπορούσα να πάω κι εγώ! Δυστυχώς όμως, δεν επιτρεπόταν να μείνω καθόλου μόνος μου στις εγκαταστάσεις του, καθώς μπορεί να με δυσαρεστούσε η απουσία των γονιών μου. Έτσι, πήγα κι εγώ μαζί τους σε κάθε τους βόλτα κι έχασα την ευκαιρία μιας σκανταλιάς στο ωραίο ξενοδοχείο.

Την επόμενο πρωινό πήγαμε στο χιονοδρομικό του Παρνασσού. Δεν είχα ξαναδεί χιόνι ποτέ στην ζωή μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκάβω και να χώνω το μουσούδι μου στο χιόνι!

Ήταν τόσο ωραία που δεν το πίστευα. Είχε πολλά σκυλάκια εκεί, τα υπάκουα έτρεχαν ελεύθερα και οι φασαριόζοι σαν κι εμένα, δεμένοι. Είχε τόση πλάκα όταν περνούσαν από δίπλα μου με τα σκι! Στην αρχή τους γαύγιζα, αλλά τελικά το συνήθισα! Όλοι εκεί ήταν πολύ φιλικοί και έπαιζαν μαζί μου. Μου επέτρεψαν να μπω στο πρώτο lift και να κάνω βόλτες στο χιονοδρομικό, αλλά όχι στο σαλέ και στα υπόλοιπα lift. Παρόλα αυτά ήταν υπέροχα. Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο η μαμά με σκούπισε και με κουκούλωσε με μια κουβέρτα.

Δείτε το άρθρο στο www.bubblevan.gr που έγραψε η φίλη μου η Κατερίνα για τα χιόνια και όλα όσα πρέπει να κάνετε.

Έπειτα πήγαμε για φαγητό στην Αράχοβα, όπου συνάντησα πολλούς από τους καινούριους φίλους που έκανα στο χιονοδρομικό.

Γυρνώντας στο ξενοδοχείο έπεσα ξερός για ύπνο!

Την Κυριακή πήγαμε σε ένα κοντινό χωριό, την Αγόριανη. Ήταν εξίσου γραφικά και είχε κι εκεί πολλά σκυλάκια. Υπήρχαν όμως και πολλά αδέσποτα και θυμήθηκα κι εγώ τα νιάτα μου. Η μαμά τους έδωσε λιχουδιές peteat , γιατί όλοι ξέρουμε πόσο τέλειες είναι!

Όλα τα μαγαζιά εκεί δεχόντουσαν σκυλάκια. Αφού σκάσαμε από το φαΐ, ακολούθησε βόλτα στο δάσος και στους καταρράκτες. Μαγευτικά!

Ύστερα, γυρίσαμε στους Δελφούς και πήγαμε μια σύντομη βόλτα  στο χωριό καθώς τα ντόπια σκυλάκια δεν ήταν ανοιχτά στον «τουρισμό».

Η τελευταία μας μέρα αφιερώθηκε στο Γαλαξίδι και στα εθιμοτυπικά αλευρομουτζουρώματα της Καθαρής Δευτέρας. Αφού περπατήσαμε στο χωριό και την παρέλασή του, οι γονείς μου με άφησαν για λίγο στους θείους μου σε ένα ταβερνάκι, γιατί είπαν πως με τόσο αλεύρι θα έβλεπα πολύχρωμα και θα φτερνιζόμουν σαν γατί. Δεν βαριέσαι, ωραία μύριζε εκεί και γενικά όπου κι αν πήγαινα όλοι με καλοδεχόντουσαν και με κερνούσαν τις αγαπημένες μου λιχουδιές peteat!

Την ίδια μέρα το βράδυ γυρίσαμε στο σπίτι μας. Νομίζω πώς μέχρι σήμερα, που είναι Πέμπτη και σας γράφω αυτό το άρθρο, κοιμόμουν. Πέρασα τέλεια και έβγαλα όλη μου την ενέργεια.

Περιμένω πως και πως τις επόμενες διακοπές μου!

Ελπίζω να πάτε και εσείς πολλές πολλές βόλτες και εκδρομές. Θα χαρούμε να μας γράψετε και τις δικές σας εμπειρίες.